Bore Sul 23 Ionawr 2010. Mae hi’n oer, oer. Codi am chwech, rhedeg trwy heolydd gwag y ddinas – bron neb i'w weld, ar wahân i ambell rai sydd yn ymlusgo tuag adref ar ôl cael llwyth ym marau canol y dre.
Cyrraedd Yr Orsaf Fysiau Ogleddol a dal y bws o Barcelona am saith i Faes Awyr Girona, rhyw awr a chwarter o daith. Mynd i Fryste y mae’r ychydig gyd-deithwyr – y mae awyren Ryanair yn ymadael am 10.20.
Ond mynd i ras 16 cílomedr yng nghefn gwlad Catalonia yr wyf innau – mewn pentre o'r enw Vilobí d’Onyar sydd ryw bedwar cílomedr o’r Maes Awyr. Anodd dros ben yw teithio yn gynnar, gynnar gyda thrafnidiaeth gyhoeddus ar fore Sul, ond trwy lwc dyma weld bod y bws hwnnw yn mynd yn lled agos ac yn cyrraedd dri chwarter awr cyn y saethir ergyd cychwyn y ras. Digon o amser i wibio rhwng y caeau llydrewog i'r pentre.
Dyma luniau o’r ras – y tymheredd islaw sero gydol y bore – ond haul braf yn tywynnu arnom.
Gwers Gatalaneg:
Vilobí d'Onyar [bi-lu-BI dun-IA]
SORTIDA [sur-TI-d*] llinell gychwyn
ARRIBADA [*-ri-BA-d*] llinell derfyn
* = llafariad dywyll
